De eerste neger, pinda-Chinees en foute Duitser

Een Amsterdams leven in foto's

Eddy Posthuma de Boer - Leerorkest Sterman Foto: Eddy Posthuma de Boer

Eddy Postuma de Boer: "Je komt nu overal donkere mensen tegen, in veelvoud, en ik vind het prachtig. Het Leerorkest dat ik gefotografeerd heb in de Bijlmer, met kinderen van allerlei herkomst, vind ik inspirerend."

"Als kind zag ik alleen blanken. Er was één uitzondering: Otto Sterman. We speelden op straat en dan wilde het nog wel eens gebeuren dat hij langskwam. Dan stopten we met knikkeren en legden we onze autopeds neer; wat we ook deden, we stopten ermee, want we wisten: hij gaat vertellen."

"Hij ging op zijn hurken zitten en wij eromheen. Zijn verhalen kan ik me niet herinneren, maar natuurlijk ben ik hem wel blijven volgen. Hij kwam uit Curaçao, was gymleraar, maar ook al acteur. In 1935 speelde hij zijn eerste rol, als een West-Indische bediende."

"Hij werd steeds voor dergelijke rollen gevraagd en dat had natuurlijk met zijn kleur van doen. Dat is hem in de loop van de tijd nogal gaan ergeren. Hij was ook op televisie als sprookjesverteller, maar die programma's heb ik nooit gezien. Hij is veertien jaar geleden gestorven."

"De eerste Chinees weet ik ook nog. Het was wat we een 'pinda-Chinees' noemden. Die zag je veel in de crisistijd. Ze hadden een broodtrommel voor hun buik hangen. Die zat met een brede riem aan hun nek."

"Uit die trommel verkochten ze pindakoekjes. Willy Derby heeft er nog een lied over gezongen dat erg populair werd: 'Pinda, pinda, lekka, lekka. Als je maar vijf centen biedt, Pinda, pinda, lekka, lekka. Of je 't lekker vindt of niet."

"Ik heb die koekjes wel een keer geproefd, gekocht van mijn eigen zakgeld. Stiekem, denk ik, want daar was mijn zakgeld niet voor bedoeld. Ik werd geacht daar een potlood van te kopen of zo, in elk geval iets nuttigs."

"Mijn eerste Duitser verscheen kort na de capitulatie op de Olympiaweg, een militair. Ik voelde meteen weerzin. Dat had ik van huis uit wel meegekregen."

"En mijn eerste Canadees dateert van de bevrijding. Een ander uniform, maar ook een ander uiterlijk: stevig, stralend gezond. En aan hem vroeg ik kauwgum en sigaretten voor mijn vader."

26 juli 2011